Antypody

Dawno, dawno temu, kiedy na półkach w sklepach królował ocet i herbata, a potem nawet herbata się skończyła i został sam ocet, wszyscy marzyli o wyjeździe do Ameryki. Tak, dobrze napisałam, Ameryki, nie Stanów Zjednoczonych. Nikt tak nie mówił. Jechało się do Ameryki.

Ameryka była niczym ta Ziemia Obiecana. Wabiła i mamiła obiecując cuda na kiju i krainę mlekiem i miodem płynącą. Wszystkim się wydawało, że tam pieniądze na drzewach rosną, a przy lądowaniu każdego samolotu z Polakami, to po prostu czerwony dywan rozwijają, jest orkiestra i sierotki z kwiatkami. Taaa…

Potwór

Z głową ciężką od ciężkich myśli i jeszcze cięższych podejrzeń sama nie wiedziała co ma o tym sądzić. Wszystko wydawało jej się nierealne i drastycznie oderwane od rzeczywistości. Nie czuła się  z tym dobrze. Dotychczas nie brała w ogóle pod uwagę, że może istnieć inny świat, niż ten realny, który można dotknąć.

- Muszę jechać na ćwiczenia. Mówiłem ci o nich. Ale wieczorem będę.

- Możesz dziś nocować u siebie?

- Dlaczego? Gniewasz się?

- Nie gniewam. Po prostu chcę pobyć sama. Poza tym nie wiem czy do tego czasu nie otworzą już lotniska i nie będę w drodze do Philadelphii.

- Nie podoba mi się to, ale ok. Dla ciebie wszystko. Na razie.

Kalani

- Magdalena, wieża odwołała pozwolenie na start. Za silny wiatr.

- Dzięki ci Kalani…

Ethan odetchnął z ulgą, jakby zeszło z niego powietrze i oparł się o drzwi.

- No super… Dzięki Ethan, naprawdę dzięki! Żeby nie twoje przedstawienie, już dawno byłabym w powietrzu, a teraz jestem uziemiona na co najmniej kilka godzin. Super!

- Wieża właśnie poinformowała, że lotnisko będzie zamknięte przez najbliższe 12 godzin.

- 12 godzin?!

- Jakiś dziwny, niezapowiedziany front pogodowy przechodzi. Dopiero teraz dostali dane. Dobrze, że nie wystartowaliśmy, bo mogłoby być gorąco…

- Muszę poinformować pasażerów i ich wysadzić.

- Proszę cię uprzejmie, kochanie. Nie musisz mi aż tak wylewnie dziękować…

- Och, zamknij się Ethan… idź wypuść Lucynę ze schowka, jest mi potrzebna. I usiądź gdzieś. Gdziekolwiek.

Hawajczyk

- Kapitan Scez… Shcez…

- Kapitan Szczerzykowska. Kto to jest?

- Kto?

- Ten mężczyzna na zdjęciu.

- To jeden z pierwszych rdzennych Hawajczyków latających w liniach lotniczych. Latał w Aloha Airlines. A co?

Notatka służbowa

Ethan już dawno spał. Dom wydawał się cichy i spokojny. Magdalenie jednak zdawało się, że wszystko trzeszczy, stęka, jęczy i woła ją. Dodatkowo było jeszcze słychać oddalającą się burzę.

Zaczynasz popadać w paranoję… Do jasnej cholery, weź się w garść. Ethan ma rację. Jesteś przemęczona, stąd te dziwne urojenia.

Burza

Andrzej zaprosił Teresę na wycieczkę. W zasadzie na weekend. Mieli w planach zaszycie się na którejś z bezludnych wysp i nie odbieranie nawet tamtamów wzywających do wojny. Magdalena była zadowolona z takiego stanu rzeczy, bo odrobina urlopu Teresie się na pewno przyda, a i ona miała teraz okazję pobyć sama z Ethanem. No, powiedzmy, że sama. Mateusz od kiedy poznał nowych znajomych był niemalże gościem w domu. Dobrze, że chociaż na posiłki się meldował.